Οι παραπάνω στίχοι, φανερώνουν μερικά από τα προσωπεία του Jim Morrison. Ο Ερωτικός Πολιτικός, όπως ονόμασε τον εαυτό του σε μια συνέντευξη, προσκαλεί και προκαλεί σε μια είσοδο και παράλληλα έξοδο, από το συνηθισμένο στο εσωτερικό. Από την γνώση στην απόγνωση και αντίθετα, από τη ζωή στο θάνατο, σε χιλιάδες ατέρμονους κύκλους.

Ποιο όμως είναι το αληθινό του πρόσωπο, όταν ακόμα και τον παραπάνω αυτοχαρακτηρισμό αργότερα αποποιήθηκε, λέγοντας ότι απλά έπρεπε να πει κάτι στους δημοσιογράφους; Δεν ήταν ειρωνική η στάση του αυτή, μα ούτε και αποτέλεσμα απροσεξίας. Ο κόσμος, το κοινό του, ήθελε ένα ίνδαλμα, ένα χρυσό ταύρο να τον οδηγήσει μακριά από το αίμα του Βιετνάμ, την ταξική ανισότητα, τον κοινωνικό και φυλετικό ρατσισμό, και πολλά άλλα δεινά που μάστιζαν την Αμερική των μέσων της δεκαετίας του 60 και να είναι επίσης ο ακρογωνιαίος λίθος σε μια έξαρση μουσικής, έρωτα, ναρκωτικών και αποκαθήλωσης των απαρχαιωμένων αξιών και εξουσιών. Σε αυτή την άτυπη επανάσταση, ο Jim ξεπέρασε τις προσδοκίες τον συγχρόνων του, δίνοντας τους όλα όσα ζητούσαν και πολλά ακόμα που το μυαλό τους δεν μπορούσε να συλλάβει πριν. Η μουσική των Doors, του συγκροτήματος στο οποίο τραγούδησε και χάρισε τους στίχους του, λατρεύτηκε από την τότε λεγόμενη γενιά των χίππυς, αλλά αποδεικνύει τη διαχρονικότητα του μυνήματος της εξακολουθώντας όχι μόνο να εμπνέει τους παλιούς αλλά να κατακτά συνέχεια νέους οπαδούς. Ο Jim, πίσω από τη μάσκα του σέξυ σούπερ σταρ, έκρυβε την ευαίσθητη επιδερμίδα του ποιητή.  Ακόμα πιο βαθιά, έκρυβε μια φλόγα, που οι στάχτες της ακουμπούσαν το χαρτί και γίνονταν στίχοι.

 THE DOORS

Μια σπανιόλικη γαλέρα έχει παγιδευτεί στην θάλλασα των Σαργασών. Έντρομοι οι ναύτες προσπαθούν να ξεφύγουν από τον κλοιό των φυκιών, ελαττώνοντας το βάρος του πλοίου. Είναι τέτοια η απελπισία τους που δε διστάζουν να ρίξουν στο νερό ακόμα και τα περήφανα άλογα τους. Η εικόνα αυτή, σ' ένα εξώφυλλο κάποιου βιβλίου, εμπνέει το νεαρό Jim Morrison. Το "Ηorse Latitudes" είναι ένα από τα λίγα εφηβικά ποιήματα του που επέζησαν. Αργότερα, θα πλαισιωθεί από την ατμοσφαιρική μουσική των Doors και θα γίνει τραγούδι, σε έναν από τους κορυφαίους δίσκους τους, το Strange Days .

1961. O Jim Morrison εγκαταλείπει την οικογενειακή εστία για να αναζητήσει την τύχη του. Γιος στρατιωτικού, έχει πια συνηθίσει να ζει στο δρόμο. Οι συνεχείς μεταθέσεις του πατέρα του δεν του δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργήσει παρά μόνο ελάχιστες δυνατές παιδικές και εφηβικές φιλίες. Σπουδάζει Κοινωνιολογία, Βιολογία και Λογοτεχνία στη Φλώριδα. Το 1964 πηγαίνει στο Λος Άντζελες για κινηματογραφικές σπουδές στο γνωστό πανεπιστήμιο Μελετά τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς. Το 1965 σχηματίζει τους  Doors. Κάπου σε αυτό το σημείο η ποίηση, η μουσική και η υπερβολή δημιουργούν το συνοθύλευμα του μύθου του Morrison

1965. Venice Beach, Λος Αντζελες. Ένα ψηλό, λεπτό μαύρο κορίτσι πλησιάζει τον Jim. "Hello, I love you, won’t you tell me your name?" σιγοψυθιρίζει αυτός.  Περπατώντας στην ηλιόλουστη παραλία, ακριβώς τη χρονική στιγμή της γέννησης των χίππις, στο μυαλό του αρχικά και στο χαρτί μετέπειτα σχηματίζει τους στίχους τραγουδιών όπως τα "people are strange", "soul kitchen", "my eyes have seen you", "end of the night". 

Σε μια από αυτές του τις βόλτες, τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, συναντά τον Ray Manzareck, πρώην συμφοιτητή του στο UCLA. 

- Γεια, ρε φίλε!
- Γεια, Ray, πως τα πας;
- Καλά. Νόμιζα πως ήσουνα στη Νέα Υόρκη.
- Όχι, έμεινα εδώ. Μένω εδώ κι εκεί. Γράφω.
- Γράφεις; Τι γράφεις;
- Ε, όχι πολλά. Κάτι τραγούδια.
- Τραγούδια; Ας τα ακούσουμε!

   Ο Jim κάθησε στην άμμο και ο Ray γονάτισε μπροστά του. Ο Jim ισορρόπησε το σώμα του ακουμπώντας τα χέρια του κάτω, σφίγγοντας την άμμο ανάμεσα στα δάχτυλα του, με μάτια κλειστά. Οι λέξεις ακούγονταν αργά και προσεκτικά.

  Οταν τελείωσε, ο Ray είπε "Να με πάρει ο διάβολος αν δεν είναι οι φοβερότεροι στίχοι που έχω ακούσει. Φτιάχνουμε ένα ροκ συγκρότημα και βγάζουμε ένα εκατομμύριο δολλάρια;". "Ακριβώς, ακριβώς αυτό σκεφτόμουν κι εγώ", αποκρίθηκε ο Jim.

   Καθότι όμως σκοπός του αφιερώματος δεν είναι η μουσική πορεία των Doors ή του Morrison ως τραγουδιστή, δεν θα αναφερθώ στη μετέπειτα εξέλιξη τους ως σύνολο. Υπερβαίνοντας, αναφέρω μόνο ότι ολοκλήρωσαν 6 δίσκους όσο ο Jim ζούσε, και δύο μετά, κρατώντας το όνομα. Επίσης κυκλοφόρησαν μερικές  συλλογές, ζωντανές και μη, όπως και ένα δίσκο με ηχογραφημένα ποιήματα του Jim, πλαισιωμένα από τη μουσική των υπόλοιπων τριών.