File: Mirrorball Editor: Θεοδώσης Μίχος Genre: Μουσική Location: Βύρωνας, Αθήνα

Πως θυμάστε το όλο τρέξιμο για το πρώτο σας τεύχος;
Δε θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις καλύτερη λέξη...τρέξιμο...πολύ τρέξιμο! Κάτι σε ΘΟΥ-ΒΟΥ μου θύμισα! Τρέξιμο για το τυπογραφείο (ακόμη δεν έχω καταλάβει τί παίρνουν αυτοί οι άνθρωποι...πάντως κάτι πρέπει να παίρνουν στα σίγουρα...αν αναλογιστεί κανείς τις χρηματικές τους απαιτήσεις), τρέξιμο να συγκεντρώσουμε την ύλη, τρέξιμο να βρούμε το γραφίστα που θα μπορούσε να «οπτικοποιήσει» τις σκέψεις μας. Δύσκολη διαδικασία...θα την έλεγα «γλυκιά ψυχοφθόρα». Και όλα αυτά με μία μικρή δόση πρηξίματος από τη μεριά μου (συγνώμη παιδιά...) και μία μεγάλη δόση υπομονής από τη μεριά των υπολοίπων της ομάδας.

Γιατί ξεκίνησες ένα ζιν; Διάβαζες άλλα ζινς πιο πριν;
Μα γιατί άλλο; Γιατί θα ήθελε να ξεκινήσει κάποιος ένα ζιν; Μα φυσικά για να δει να γίνεται «λόγος» για τις αγαπημένες του μουσικές, μουσικές δυστυχώς παραγνωρισμένες (όσο τετριμμένο και αν ακούγεται αυτό).

Πως βλέπεις τελευταία την ελληνική ζιν σκηνή; (αν υπάρχει σκηνή βέβαια…)
Εξαρτάται από την σκοπιά από την οποία εξετάσει κανείς το ζήτημα. Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά έχουμε μία τάση να ωραιοποιούμε τις ημέρες του παρελθόντος και αναφέρομαι όπως κατάλαβες στην εποχή της μεγάλης έκρηξης στο χώρο αυτό (τα γνωστά και μη εξαιρετέα φανζινς, τα οποία δε νομίζω ότι χρειάζεται καν να αναφέρω). Η λογική λοιπόν της σύγκρισης της σημερινής κίνησης με εκείνη, την οποία χρησιμοποιούν πολλοί, νομίζω ότι είναι ατυχής. Λίγο αν κοιτάξουμε γύρω μας είναι πασιφανές ότι είμαστε ουκ ολίγοι, ακόμη και σήμερα, που ζούμε με τη μουσική. Και για του λόγου το αληθές...ας κάτσει κάποιος και ας σκεφτεί πόσα φανζίνς κυκλοφορούν.

Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ένας φανζινάς;
Εξαρτάται από το πώς φαντάζεται η κάθε παρέα (γιατί πιστεύουμε ότι είναι παρεϊστικη υπόθεση και όχι  ατομική) το φανζίν. Για παράδειγμα, για το αν θα είναι φωτοτυπία ή εκτύπωση. Και για να μιλήσω εκ πείρας, πιστεύω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε ήταν (τι άλλο;) το τυπογραφείο! Θα μπορούσαμε να διαλέξουμε την όχι και τόσο δαπανηρή λύση της φωτοτυπίας αλλά θέλαμε το Mirrorball να αποτελέσει και τροφή για το μάτι, κάτι που θέλω να πιστεύω ότι το πετύχαμε απόλυτα.

Πιστεύεις ότι το MIRRORBALL θα μπορούσε να έχει καλύτερη διανομή; Πουλιέται σε άλλα μέρη εκτός Αττικής;
Καλύτερη διανομή; Αυτό είναι σχετικό. Προς το παρόν δε νομίζω ότι έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε διανομή και εκτός Αττικής. Αυτό θα γίνει σίγουρα όταν κερδίσουμε το Joker! Σοβαρά πάντως, η διανομή στην Αθήνα δε νομίζω ότι παρουσιάζει κάποια δυσκολία. Είναι γνωστοί άλλωστε οι χώροι που υποστηρίζουν τέτοιες προσπάθειες (με το αζημίωτο βέβαια κάποιοι από αυτούς...ο νοών νοείτο!). Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε είναι το Mirrorball να φτάσει και εκτός Αττικής με mail order, κάτι που εν μέρει έχει γίνει ήδη.

Πόσα κομμάτια τυπώνετε και πόσο σας κοστίζει;
Αρχίσανε οι σοβαρές ερωτήσεις ε; Αν θυμάμαι καλά πρέπει να τυπώσαμε 250 αντίτυπα. Η όλη φάση (τυπογράφος, γραφίστας και φιλμ) πρέπει να βγήκε γύρω στις 200.000. 

Εκτός από το ζιν, με τι άλλο κάνετε; Δουλεύετε; Σπουδές;
Το ρωτάς; Ανήκουμε κι εμείς στη φοιτητιώσα νεολαία...δεν έχουμε αφήσει σχολή για σχολή...από φυσικό μέχρι φιλοσοφική και από πολυτεχνείο μέχρι νομική και ιατρική!(χεχεχε)

Τι είναι στην playlist σας αυτό τον καιρό;
Ελπίζω να μην περιμένεις μόνο καινούριες κυκλοφορίες έτσι; Κάποια πράγματα δε φεύγουν ούτως ή άλλως από το πικ-απ. Κάποια από αυτά που ακούμε τις τελευταίες μέρες (και μήνες και χρόνια...) είναι:CLASH-london calling, VELVET UNDERGROUND-white light/white heat, BUILT TO SPILL-perfect from now on, ΤΗΕ GO-BETWEENS-friends of Rachel worth, MAKE UP-sound verite, GODSPEED-levez…, THE KINGSBURY MANX, MONSIEUR LEROC-le slow motion boogie woogie, SLEATER KINNEY-hot rock, LOW-secret name, ANTI, LUCKY PIERRE-Pierre’s final thought.

Ποια είναι η πιο ευχάριστη στιγμή μετά την κυκλοφορία ενός τεύχους; Πχ. Να βλέπεις άτομα που δεν ξέρεις να το διαβάζουν;
Πρώτ’ απ’ όλα η στιγμή που καθόμαστε όλοι και επιτέλους το διαβάζουμε ολοκληρωμένο. Μία επίσης στιγμή που μου έμεινε ήταν όταν πρόσφατα, και ενώ ψαχουλεύοντας, ένα ράφι δίσκων, ακούω δίπλα μου μία παρέα να λέει: “Mαλάκα κόψε! Καθρέφτη έχει στο εξώφυλλο!” Και αμέσως πήγαν και οι τέσσερις και το πήραν. Ελπίζω βέβαια να μην τους άρεσε μόνο το εξώφυλλο!

Που βρήκατε όλους αυτούς τους καθρέφτες για το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους;
Ας είναι καλά το σφυρί που έχω στο σπίτι μου (και το ήξερα ότι κάπου θα μου χρησίμευε...). Βέβαια δεν είμαι σίγουρος για το αν ισχύουν τα εφτά χρόνια γρουσουζιά...αν ισχύουν πάντως τώρα θα πρέπει να έχουμε μαζέψει μερικές εκατοντάδες χρόνια γκαντεμιάς! Θυμάμαι ότι κατά τη διάρκεια του σπασίματος φοβόμουνα μη με ακούσουν σε όλη την πολυκατοικία και κουβαλήσουν καμιά αστυνομία! Τώρα για την κατασκευή του εξωφύλλου ίσως να ήταν καλύτερο να ρωτήσεις την Άσια...αυτή παιδεύτηκε ώρες ολόκληρες.

Από ποιον θα ήθελες να πάρεις συνέντευξη αλλά μάλλον είναι αδύνατον;
Τώρα σώθηκες...αν σκεφτούμε όλοι μας με ποιους θα θέλαμε να μιλήσουμε αλλά δυστυχώς δε μπορούμε θα φτιάχναμε ολόκληρο κατάλογο! Πάντως νομίζω ότι αυτός για τον οποίο θα συμφωνούσαμε όλοι ανεπιφύλακτα είναι ο Lou Reed και φυσικά ο Ιggy Pop!

Κάτι για το τέλος και πως κάποιος θα μπορούσε να επικοινωνήσει ή να αγοράσει το ζιν ;
Τα εύκολα για το τέλος...αυτό είναι απλούστατο...το Mirrorball μπορεί να το βρεθεί είτε στο γνωστό και μη εξαιρετέο περίπτερο στα Εξάρχεια είτε στο Vinyl Microstore. Tώρα, για όσους βρίσκονται εκτός Αθηνών τρεις είναι οι λύσεις...ή ένα τηλέφωνο στο 7652308 και στο 7562749, ή e-mail: mailto:mirrorball_zine@hotmail.com, ή ένα παραδοσιακό γραμματάκι στη διεύθυνση: Aδαμαντίου Κοραή 55, 16232 ΒΥΡΩΝΑΣ, ΑΘΗΝΑ.