Θεωρώ τον εαυτό μου , το πλέον κατάλληλο άτομο να μιλήσω για τους Cure. Όχι , δεν με έχει πιάσει καμία κρίση αλαζονείας , ή άκρατου εγωισμού. Απλώς έχοντας στην διάθεσή μου και τα 21 άλμπουμ του συγκροτήματος , τις 3 συμμετοχές τους σε soundtrack καθώς και ένα πλήθος ακυκλοφόρητων τραγουδιών, πιστεύω ότι αξίζω αυτό το δικαίωμα.  

Το φαινόμενο Cure δεν συνηθισμένο. Κατά την ταπεινή μου γνώμη πρόκειται για το καλύτερο συγκρότημα της δεκαετίας του 80 και ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών. Ξεκίνησαν σαν μία σχολική μπάντα από το Σάσεξ και έμελλε να γίνουν ένα σούπερ γκρουπ που άλλαζε τα μουσικά δρώμενα κάθε φορά που κυκλοφορούσε ένα δίσκο.

Αν δεν σας εκπλήσσουν αυτά που γράφω ως τώρα , πρέπει να προσθέσω ότι στην ουσία δεν πρόκειται για συγκρότημα , αλλά για το δημιουργικό όχημα ενός μόνο ατόμου , του Robert Smith. Ναι , αυτού του κυρίου που κοσμεί το εξώφυλλο  με την ατσούμπαλη εμφάνιση και το στραβοβαλμένο κραγιόν. Ένας άνθρωπος που  άλλαζε την σύνθεση του συγκροτήματος όποτε του έκανε κέφι , και δεν δίστασε το 1989 να πετάξει έξω από τη μπάντα τον μέχρι πρότινος
κολλητό του φίλο Lol Tollhurst. Όπως καταλαβαίνετε δεν μιλάμε και για τον πιο ισσοροπημένο  άνθρωπο της γης. Παρόλα αυτά , ο φίλτατος Robert δεν ξεχνούσε ποτέ να γράψει μερικά από τα καλύτερα pop  τραγούδια όλων των εποχών όπως τα : Boys don't cry , A forest , Just like heaven , Lovesong, Friday I' m in love , Lullaby. 

Το να κρίνω αυτό το best  των Cure  δεν  νομίζω ότι θα προσθέσει ή θα αφαιρέσει τίποτα στο μύθο που περιβάλει το όνομα τους. Πιστεύω ότι σε οποιοδήποτε σοβαρό μουσικό περιοδικό ή μουσικό site τα δεκάρια θα πέσουν βροχή. Αυτό δεν θα ναι επιβράβευση για τα σπουδαία τραγούδια που περιλαμβάνονται στο album, κάτι που ο ούτε ο Robert  θα ήθελε , αλλά θα
ναι επιβράβευση για ένα δίσκο που περιλαμβάνει μια ολόκληρη εποχή μέσα του και μας κάνει να νοσταλγούμε τις μέρες που πέρασαν αλλά και να αισιοδοξούμε για αυτές που θα έρθουν. 

Η αλήθεια είναι ότι στο cd  υπάρχουν 19 τραγούδια ( πολύ καλά και τα δύο καινούργια) , αλλά θα μπορούσαν να υπάρχουν στη θέση τους  άλλα 19! Λείπουν τα αγαπημένα μου : M , Play for today , Disintegration , αλλά δεν πειράζει. Δε μπορώ να κρατήσω κακία στον άνθρωπο που με τη μουσική του σημάδεψε την εφηβεία μου και με έκανε να ανακαλύψω την ευαίσθητη πλευρά του εαυτού μου.   

Όποιος θέλει λοιπόν να γνωρίσει ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα όλων των εποχών δεν έχει παρά να αποκτήσει αυτό το album. Όσοι ήδη γνωρίζουν τι εστί  Cure  αξίζει να αποκτήσουν την έκδοση με το extra cd που περιλαμβάνει unplugged εκτελέσεις. Να είστε σίγουροι ότι δεν θα χάσετε. Όπως λεει και ο Robert: Whatever words I say , I will always love you!