“Song yet to be sung” ή αλλιώς ο τρόπος με τον οποίο υποδέχεται ο Perry Farrell τη νέα χιλιετία. Φυσικά ο Farrell δεν θα μπορούσε να μείνει έξω απο το σύγχρονο παιχνίδι του ηλεκτρονικού ήχου, δεν θα μπορούσε όμως και να παγιδευτεί σε αυτό. Το μοναδικό του ταλέντο, που απο την εποχή των Jane’s Addiction μεχρι των Porno For Pyros του έχει επιτρέψει (εκτός των άλλων) να μεταμορφώνεται και ηχητικά, έκανε και πάλι το θάυμα του.

Ηχογραφημένο στην Καλιφόρνια, με εκλεκτούς καλεσμένους (Stephen Perkins, Dave Navarro, Martyn Le Noble και Mad Professor μεταξύ άλλων) να εναλλάσονται απο τραγούδι σε τραγούδι, το “Song yet to be sung” είναι ένας δίσκος με έντονο το ηλεκτρονικό στοιχείο, που όμως σε κανένα σημείο του δεν θυμίζει στεγνή electronica. Ίσως στο “Song…”, ο Farrell να ανακάλυψε τη χρυσή τομή μεταξύ drum ‘n’ bass και rock ‘n’ roll και με το μαγικό του άγγιγμα να της έδωσε μια άλλη διάσταση. Πλούσιοι ήχοι, χορευτικοί ρυθμοί και μελωδίες συνοδευόμενα απο την χαρακτηριστική φωνή του Farrell, ταξιδεύουν το μυαλό σου συνεχώς σε εξωτικά τοπία, με έναν τρόπο που μοίαζει κάπως με αυτόν του Good god’s urge. Γενικά ο δίσκος μοιάζει με μία ορμή αισιοδοξίας. Απο ότι λέει ο δημιουργός του, είναι αφιερωμένος σε μία πνευματική ανάταση του ανθρώπου, σε μία συμφιλίωση με την φύση και τον συνάνθρωπο του, πρόκειται για την απελευθέρωση απο την καθημερινότητα του, για μια παγκόσμια γιορτή, τη γιορτή της ίδιας της ζωής. In Perry we trust…

   Εν έτη 2001 λοιπόν, στο “Song yet to be sung” βρίσκουμε τον Perry Farrell να πειραματίζεται με κάτι (δισκογραφικά τουλάχιστον) καινούργιο για αυτόν και (φυσικά) να δημιουργεί και πάλι έναν καταπληκτικό και αναμφίβολα ξεχωριστό δίσκο. Και επειδή το πνεύμα του είναι ανήσυχο και το παγκόσμιο πολιτισμικό του όραμα ακόμα ζωντανό,περιμένουμε πολλά απο αυτόν στο μέλλον. Εξάλλου ακόμα περισσότερα φαντάζομαι, θα σχεδιάζει και θα ονειρεύεται ο ίδιος...