Ο Norman Cook κάθεται αναπαυτικά απέναντι απ τον εξαγριωμένο ψυχολόγο του ο οποίος απαγγέλει απελπισμένος"Beats international, Pizzaman, Rock boy three, Cheeky Boy, dj ox, freakpower και τώρα fatboy slim. Μετά απο όλα αυτά τα ονόματα μου λες ότι δεν είσαι διχασμένη προσωπικότητα ;"

O Norman δεν του απαντά.Τον κοιτάζει με το βλέμμα του ανθρώπου που βρίσκεται στην δική του προσωπική νιρβάνα μετά απο χρόνια μελέτης του βουδισμού. Σηκώνεται και φεύγει αφήνοντας πίσω του τον φαλακρό πενηντάχρονο άντρα να επαναλαμβάνει "why Norman? ,why Norman?" χωρίς να παίρνει απάντηση.

Κλείνοντας την πόρτα πατάει και το off του μαγνητόφωνου που βρίσκεται στην τσέπη του "Αυτό το why Νorman μου φαίνεται ενδιαφέρον για να το σαμπλάρω" σκέφτεται καθώς κατεβαίνει τα σκαλιά του Ιατρείου. 

Τα παραπάνω φυσικά και είναι φανταστικά κατασκεύασματα του συντάκτη αυτού του άρθρου. Aκούγοντας όμως τη   νέα δουλειά του Fatboy slim (ένα ακόμα ψευδώνημο του Norman Cook) θα ανακαλύψετε ότι ακόμα και το κήρυγμα ενός Ευαγγελιστή ιερέα της δεκαετίας του 50 μπορείτε να το χορέψετε (Drop the hate), την νεα soul ντίβα macy gray να κάνει ερωτική εξομολόγηση με την βαθιά σέξυ φωνή της (love life , Demons) τον   Bootsy Collins στο  θεότρελο weapon of choise και το ''εκτροχιασμένο" μπλούζ talking about my baby.

Η κορυφαία στιγμή αύτης της βαβέλ φωνών είναι φυσικά η  "επιστροφή" του Jim Morrison. Το sunset (bird of prey)  θα είναι μάθημα sampling στα μουσικά σχολεία του μέλλοντος( η φαντασία του συντάκτη συνεχίζει να καλπάζει). Εχοντας χρησιμοποιήσει αποσπάσματα απ' το κομμάτι των Doors  ο fatboy δημιούργησε ένα χορευτικό track ( απάντηση στα disco house κομματάκια που έχουν κατακλήσει την αγορά) αλλά και ένα κομμάτι κατάλληλο για  chill out .
Οι οπαδοί των Doors δεν άρχισαν ευτυχώς τις διαμαρτυρίες πάνω απ τον τάφο του στο Παρίσι (μπορούν να το κάνουν για όλες αυτές τις άθλιες διασκεύες που έχουν κατακλήσει την αγορά), μερικοί μπορεί   να πιστεύουν ότι ο Jim ζεί και συναντήθηκε με το fatboy στο στούντιο (μπορούν να κάνουν παρέα με τους οπαδούς του Elvis) και όλοι οι άλλοι μπορούμε  απλά να απολαμβάνουμε καλή μουσική. 

Δηλαδή τα πράγματα πάνε μια χαρά για τον Fatboy slim ;
Οχι ακριβώς. Εχοντας προηγηθεί μια δουλειά όπως το you' ve come along way baby που τον καθιέρωσε σαν δημιουργό του Big Beat ήχου (προκαλώτας υστερία για μια περίοδο ,κάνοντας όλους να μιλούν για το πραγματικά καινούριο στο χώρο της dance) οι συγκρίσεις είναι μοιραίες.
Ο Fatboy παρόλη την πολυμορφία ήχων, απρόβλεπτων συνεργασιών και εξαιρετικών βίντεο κλιπ δείχνει  τα πρώτα σημάδια κούρασης και επανάληψης.

Το Halfway between the gutter and the stars μοιάζει σαν να στήθηκε πρόχειρα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα σε αντίθεση με την προηγούμενη δουλειά του , κάτι που το παραδέχεται και ό ίδιος στις συνεντεύξεις του. Μια καλή ιδέα θα ήταν ο Norman Cook να εμφανιστεί με διαφορετικό όνομα  για ακόμα μια φορά.Το κοινό θα τον ανακαλύψει όπως έκανε και με τα ψευδώνημα που χρησιμοποίησε στο παρελθόν.

Λέτε ή φωνη του αγανακτισμένου ψυχολόγου να είναι μία καλή ίδεα;