Οι Grandaddy σίγουρα δεν είναι ένα συνηθισμένο αμερικανικό σχήμα. Πρόκειται για ένα από τα πιο ταλαντούχα νέα συγκροτήματα , το οποίο διατηρεί έπειτα και από την εμπορική επιτυχία τις indie ρίζες του . 

Εγκέφαλος του γκρουπ είναι ο τραγουδιστής/ κιθαρίστας/ κημπορντίστας Jason Lytle, ο οποίος θεωρείται από τους συναδέλφους του μεγάλο συνθετικό ταλέντο. Η θεματολογία τους καταπιάνεται με θέματα που αφορούν στη σχέση του ανθρώπου με την τεχνολογία και μουσικά κινούνται προς τις ίδιες αναζητήσεις. Το εν λόγω concept τονίζει άλλωστε και το εξώφυλλο του «The Sophtware Slump». 

Ο συγκεκριμένος δίσκος δε διεκδικεί δάφνες πρωτοπορίας αλλά δεν παύει να αποτελεί ένα εξαιρετικό σύνολο τραγουδιών που εντυπωσιάζει με την απλότητα και την ευθύτητά του. Μάλιστα, η μαγεία του εκεί ακριβώς βρίσκεται. Η μέθοδος γραφής των τραγουδιών κρατά μόνο τα βασικά χωρίς όμως να καταντά αναχρονιστική. Δεν θα ακούσετε κιθάρες τη μία πάνω στην άλλη  αλλά ούτε και βαρυφορτωμένες συνθέσεις που δεν αναπνέουν. Το κάθε τραγούδι κρύβει μέσα του  μια ζεστασιά, η οποία μιλά κατευθείαν στην ψυχή. Ακόμα και όταν ο Lytle διηγείται θλιμμένες ιστορίες έχει το χάρισμα να σε γεμίζει αισιοδοξία και να σου παρέχει ένα αίσθημα ασφάλειας. 

Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς κάποιο κομμάτι από το συγκεκριμένο lo-fi δίσκο, αφού όλα στέκονται σε υψηλό επίπεδο. Ενδεικτικά, το «He's Simple, He's Dumb, He's The Pilot» που ανοίγει το δίσκο είναι σαφώς μια τονωτική ένεση σε οποιονδήποτε νοιώθει ψυχολογικά πεσμένος. Επίσης, τα «Crystal Lake» και «Chartsengrafs» παρουσιάζουν τους Grandaddy στις πιο δυναμικές στιγμές τους. Τέλος, το "Jed The Humanoid" είναι ένα πολύ συγκινητικό τραγούδι, το οποίο αναφέρεται στο θάνατο ενός ρομπότ. 

Ο δίσκος απευθύνεται σε όλους τους φίλους του ροκ που θέλουν να ανακαλύψουν εκ νέου γιατί αγάπησαν αυτή τη μουσική. Οι Grandaddy απέδειξαν την αξία τους στο περασμένο Rockwave όπου και αποτέλεσαν, κατά την άποψή μου, το συγκρότημα- αποκάλυψη. Είναι καλό να ξέρεις ότι και σήμερα υπάρχουν συγκροτήματα που εμμένουν στα βασικά και προσπερνούν το περιττό και δήθεν ριζοσπαστικό. Μήπως τελικά η απλότητα κατέληξε σήμερα ριζοσπαστική;