Η αλήθεια είναι ότι μού είναι δύσκολο να θυμηθώ παραδείγματα καλλιτεχνών που αποφεύγουν να κάνουν videoclip για να αποτινάξουν από πάνω τους την περιττή δημοσιότητα , η οποία μερικές φορές μπορεί να γίνει αποπνικτική και να σε ‘κλείσει’ για πάντα μέσα της (βλέπε Kurt Cobain). Ακόμα και ο ‘πολύς’ Zack De La Rocha των Rage Against The Machine γυρίζει videoclip για λογαριασμό της μπάντας του αν και βέβαια αποφεύγει τις συνεντεύξεις στον τύπο και γενικά τα ‘αστικά’ μέσα ενημέρωσης. Πάντως ο Eddie Vedder έχει διαλέξει την οδό που οδηγεί στη μουσική και αποκλειστικά σ’ αυτή. Και καλά κάνει κατά την ταπεινή μου γνώμη.

Όταν κάποιος εξοικειωμένος με τα προηγούμενα album των Pearl Jam ακούσει για πρώτη φορά το ‘Binaural’ είναι λογικό να το θεωρήσει σαν τη συνέχεια του ‘No Code’. Ο ήχος είναι και εδώ παλιομοδίτικος  με την καλή έννοια της λέξης σε μια κρίσιμη καμπή για το rock στην οποία όλοι κόπτονται για τον ‘εκσυγχρονισμό’ του. Οι Pearl Jam δε φαίνονται να αγγίζονται από αυτές τις περιστασιακές μόδες και μάς προσφέρουν έναν από τους καλύτερους δίσκους τους που σε παραπέμπει αβίαστα σε ονόματα όπως ο Neil Young , o Bob Dylan και οι Clash.

To ‘Light Years’ είναι ένα υπέροχο κομμάτι με καταπληκτική μελωδία , ενώ το πρώτο single ‘Nothing As It Seems’ είναι αντιπροσωπευτικό του γενικότερου ήχου και ύφους των τραγουδιών. Στο ‘Gods’ Dice’ oι Pearl Jam φαίνονται να προβληματίζονται με την τυχαιότητα της ‘τραγωδίας’ , ενώ το πολύ συμπαθητικό ‘Soon Forget’ μοιάζει να είναι γραμμένο για τη ματαιοδοξία ανθρώπων όπως ο Bill Gates. To ‘Insignificance’ είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη σύνθεση , ενώ το ‘Of The Girl’ μια υπέροχη ερωτική μπαλάντα.

Γενικώς τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται το ‘Binaural’ είναι βγαλμένα μέσα από την καθημερινή πραγματικότητα και ικανά να αγγίξουν τον οποιονδήποτε ακροατή. Ευτυχώς ακόμα και σήμερα υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν στις μικρές καθημερινές αξίες που δίνουν νόημα στη ζωή μας. Oπως λέει και ο ίδιος ο Eddie Vedder στο ΝΜΕ σε μια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις που έχει δώσει ‘Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι υπάρχουν θετικά πράγματα γύρω μας. Απλώς εύχομαι να ήταν περισσότερα.’
Σε μια περίοδο λοιπόν που η υποκουλτούρα στη μουσική έχει τον πρώτο λόγο στα μέσα επικοινωνίας , τόσο στο ραδιόφωνο όσο και στην τηλεόραση (κυρίως σ’ αυτήν) αλλά και στον κυβερνοχώρο , υπάρχουν κάποιοι που αντιστέκονται μέσα από τον τρόπο ζωής και τη δουλειά τους που αποτελεί μια έκφραση αυτής , δημιουργώντας υψηλού επιπέδου album όπως το ‘Binaural’. Με ποιους θα ‘συστρατευθείτε’΄; 
Ή επιλογή είναι δική σας.