Fact No. 1: Οι Pixies είναι ένα από τα λίγα groups που δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.
Fact No. 2: Αποτελούν ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα των οποίων κάθε (επίσημη, τουλάχιστον) κυκλοφορία, ακόμη και μετά τη διάλυσή τους (1992), δικαίως θεωρείται σπουδαίο δισκογραφικό γεγονός (best of και live στο Άμστερνταμ και τα sessions στο BBC).

Tο ίδιο συμβαίνει και μ’αυτόν εδώ το δίσκο. Η συλλογή περιλαμβάνει 19 b-sides από 7 singles των Pixies (plus τα videos των Allison και Here comes your man) και όλα είναι ένα κι ένα: από τα δύο covers σε συνθέσεις του Neil Young (Winterlong, I’ve been waiting for you) και τα «ισπανόφωνα» Vamos και Evil hearted you, μέχρι τα κορυφαία και κλασικά πλέον Weird at my school, Manta Ray και Letter to Memphis (το οποίο ακόμα και instrumental δεν χάνει τίποτα από τη μαγεία του). Το ‘βιβλιαράκι’ του CD τέλος, (που θα μπορούσε, με τέτοιο υλικό να είναι πολύ πιο πλούσιο, κύριοι υπεύθυνοι της 4AD!) περιέχει λιτές αλλά πάντα ενδιαφέρουσες notes από το ίδιο τον Frank Black.

Προσωπικά, το άκουσμα αυτής της συλλογής υπήρξε η αφορμή για να βάλω στο repeat τις παλιότερες κυκλοφορίες των αγαπημένων ξωτικών και να θυμηθώ τους λόγους για τους οποίους κατέχουν την κορυφή στο top-5 των αγαπημένων μου groups ever (αμάν αυτό το High Fidelity κι η μανία με τις λίστες…). Αυτή πιστεύω ότι θα είναι κι η αντίδραση των υπόλοιπων fans: σαν να ανοίγουν το γράμμα από έναν παλιό (αλλά ουδέποτε ξεχασμένο!) φίλο. Οι υπόλοιποι (υπάρχουν;) φαντάζομαι ότι θα οργώνουν αυτή τη στιγμή τα δισκάδικα ψάχνοντας για το Trompe le Monde, το Doolittle και τα υπόλοιπα διαμάντια.

Το μόνο αρνητικό λοιπόν αυτής της συλλογής είναι η αναπόφευκτη μελαγχολία που προκαλεί ως προς τα κομμάτια που γράφονταν τότε και αυτά που κυκλοφορούν σήμερα…

And we listen to the sea and look at the sky in a poetic kind of way
What you call it when you look at the sky in a poetic kind of way
Υou know, when you grope for LUNA…