Γιατί οι μελωδίες ακούγονται καλύτερα όταν ξημερώνει; 

Αυτός είναι ένας απαράβατος κανόνας, που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Βάλε ζεστό καφέ σε μια μεγάλη κούπα, φόρεσε τις κόκκινες κάλτσες που σου χάρισα και κάθισε δίπλα στο παράθυρο γύρω στις 5:00 το πρωί ακούγοντας Royksopp. Η μουσική τους θα σε ταξιδέψει νωχελικά μέσα στην πρωινή αύρα, αφήνοντας τη γεύση γλυκιάς καραμέλας ή ακόμα γρανίτας από λεμόνι. Τότε μόνο θα καταλάβεις γιατί κάποιες μουσικές είναι «καταδικασμένες» να ακούγονται αποκλειστικά και μόνο πολύ αργά τη νύχτα ή, αλλιώς, νωρίς-νωρίς το πρωί. 

Μετά τους Kings Of Convenience, η Νορβηγία πανηγυρίζει για άλλη μια φορά και οι σημαιοφόροι A-HA αισθάνονται (ξανά) υπερήφανοι για τους συμπατριώτες τους. Οι Royksopp μας προσφέρουν ένα από τα ομορφότερα ντεμπούτα της χρονιάς, γεμάτο με ραφιναρισμένους downbeat και chill-out ήχους, που μπερδεύονται κομψά με post club και σοφιστικέ house μελωδίες. Στον υπολογιστή κάθονται οι Svein Berge και Torbjorn Brundtland, οι οποίοι μυήθηκαν στο χώρο της μουσικής μέσα από τη συνεργασία τους με τις Apollo Recordings και Beatservice Records. Για δικούς τους λόγους επέλεξαν ωστόσο να υπογράψουν συμβόλαιο με την Wall of Sound, εταιρία που αποτελεί επίσης στέγη των Propellerheads, Les Rhythmes Digitales και πολλών ακόμα ονομάτων. Επηρεασμένοι από κλασικούς συνθέτες -πχ.ο Eric Satie- οι Νορβηγοί κατασκευάζουν έναν δίσκο που θα μπορούσε άνετα να συνοδεύει μια ταινία, αν και το ύφος τους δεν είναι σε καμιά περίπτωση καθαρά κινηματογραφικό. 

Εκπληκτικό απλά το σαμπλάρισμα στο «So Easy», που ανοίγει εντυπωσιακά το cd. Το «She’s so» υπνωτίζει με την ορχηστρική του διάθεση, θυμίζοντας λίγο τους Air στην τελευταία τους δουλειά, ενώ το «40 Years Back» προσφέρει απλόχερα synth-pop ambience στοιχεία. Το «Poor Leno», από την άλλη, φοράει μια πιο funk μάσκα και παίζει εύστοχα με ηλεκτρονικές γραμμές. 

Οι Royksopp παρέδωσαν έναν από τους καλύτερους δίσκους για το 2001. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι δέχονται επευφημίες από σύσσωμο τον διεθνή τύπο. Αναφέρω χαρακτηριστικά ότι τα περιοδικά «Ministry Of Sound» «The Face», «Muzik», «DJ UK» και «Sleazenation» ανακύρηξαν «Δίσκο του Μήνα» την πρώτη τους αυτή δουλειά. Να μην παραλέιψω επίσης να αναφέρω ότι συμμετέχει ο Erlend Oye των Kings Of Convenience στα «Poor Leno» και «Remind Me», όπως και η Anneli Drecker των Bel Canto στο «Sparks». Α! Ξέχασα...τον καφέ μου τον θέλω σκέτο…