ΘΑΝΟΣ ΚΟΗΣ [ΦΩΝΗ] ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ [ΚΙΘΑΡΑ, ΦΩΝΗ]
ΜΙΧΑΛΗΣ [ΤΥΜΠΑΝΑ]

Έδρασαν τι δεκαετία του 80' στη Θεσσαλονίκη, και συνεχίζει μέχρι σήμερα με βασικό μέλος τον Θάνο Κόη και έδρα την Αθήνα. το συγκρότημα κινείτε σε περίεργους και τελείως ιδιόρρυθμους μουσικούς δρόμους.
Lost Bodies, μουσικοί κατεδαφιστές, ανατρέπουν ότι θεωρείται δεδομένο στη μουσική.
Ξεκίνησαν το 1983 χωρίς να χρησιμοποιούν την ονομασία Lost Bodies, αυτό το όνομα άρχισαν να το χρησιμοποιούν το 1987.
Το 1988 κυκλοφόρησαν την πρώτη τους κασέτα ΔΟ ΝΤΙΕΣΗ, στα τέλι του ίδιου έτους κυκλοφόρησε και η δεύτερη ΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ ΤΡΟΦΗΣ.
.
Το1990 συμμετείχαν με 2 κομμάτια τους στην συλλογή FRAGMENTA II από το FunZine ΣΚΙΕΣ ΤΟΥ Β-23, μετά το γκρουπ χάθηκε.

Το 1997 από την εταιρεία LazyDog Rec βγαίνει η επίσημοι κυκλοφορία του γκρουπ, το CD με τον τίτλο «Ζωή», με παραγωγό τον Γιάννη Αγγελάκα. Το CD Περιέχει κάποια από το κόμματα τον Lost Bodies που είχαν κυκλοφορήσει σε κασέτα.

To 2000 οι Lost Bodies κυκλοφορούν το πολλή καλό «γενετικά καθαροί» αυτί τι φορά από πολυεθνική την Virgin, στο «γενετικά καθαροί» συμμετέχει και σε 2 κομμάτια το συγκρότημα ΕΡΕΒΟΣ.
Το στιλ έχει αλλάξει κατά πόλη από τις προηγούμενες δουλείες τους, έχουν αφήσει το πρωτόγονο κιθαριστικό punk, κινούνται σε πιο electronic μονοπάτια. Στο cd συμπεριλαμβάνονται και κομμάτια που είχαν πρωτοκυκλοφορήσει σε κασέτες σε άλλες εκτελέσεις

Οι Lost Bodies συνεχίζουν να πειραματίζωνται, τελευταία κυκλοφορία «ΥΠΟΤΡΟΠΗ» 2002 (Lazy Dog - Res Indegra)

Συνέντευξη στο FanΖine Overdub #6 (1998)
 
Σημείωμα του Γ.Αγγελάκα στο εσώφυλλο του CD Ζωή:

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

¶κουσα πρώτη φορά τους Lost Bodies το '89 σε κάποιο απ΄τους ροκ πειρατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς που μεσουρανούσαν τότε στα ελεύθερα περιπετειώδη F.M. της πόλης μας, (καμία σχέση με τη σημερινοί χυδαιότητα της «ελεύθερης» ραδιοφωνίας).
Οι «Σωλήνες» ήταν ένα από τα αγαπημένα τραγούδια των ραδιοφονανθρώπων και των ακροατών της εποχής. Ένα κωμικοτραγικό παρανοϊκό μπλουζ που ακουγόταν τόσο αλλόκοτο και αληθινό σε σχέση με της αφελής σαχλαμάρες που οι εταιρείες μας πάσαραν σαν σύγχρονο ελληνικό ροκ.
Οι Lost Bodies μόνοι εναντίον όλον ηθογραφούσαν κείνη την εποχή τα φωτεινά και απελπισμένα τους ηχοκόμιξ (το άρωμα της πραγματικότητας) σε φορητά κασετόφωνα με τι βοήθεια φίλων και περαστικών, παγιδεύοντας σε κάθε ηχογράφηση εκτός από  της ολοκληρωμένες μουσικές τους ιδέες τους τυχαίους ήχους, το ασύλληπτο της στιγμής.
Οι δουλειές τους κυκλοφόρησαν σε αυτοσχέδιες κασετεσμε ζωγραφισμένα από τους ίδιους εξώφυλλα μέσο τις Lazy Dog.
Αργότερα έπεσε στα χέρια μου μια κασέτα με όλα τα τραγούδια τους (σ’ ευχαριστώ Στέφανε). Ακούγοντας στην ανακάλυψα πως το «σωλήνες» ήταν ένα μικρό κομμάτι ενός τεράστιου παζλ. ’κουγα μαγεμένος το αποτέλεσμα μιας αναλυτά πυκνής και εμπνευσμένης διαστροφής.
Κατέβηκα στην Αθηνά και γνώρισα το Θάνο, τον ένα από τους 2 βασικούς Lost Bodies.
(Ο Αντώνης βρίσκετε σήμερα στη Ρόδο και ο Μιχάλης συμμετείχε αργότερα σε κάποιες ηχογραφήσεις).
Ανεβήκαμε με το Θάνο στη Θεσσαλονίκη και περάσαμε κάποιες όμορφες μέρες ανάμεσα σε δεκάδες κασέτες μήτρες προσπαθώντας να ξεδιαλύνουμε της σωστές ηχογραφήσεις.
Λίγο αργότερα βρεθήκαμε στο studio Magnanimous του Γιώργου Πεντζίκη όπου ο Τίτος Καριωτάκης, ο Χρήστος Χαρμπίλας και ο Γιώργος Κωστόπουλος επεξεργάστηκαν όσο μπορούσαν τον ήχο από τις κασέτες και φτιάξανε το τελικό master.
O Σίμος Σαλτιέλ σχεδίασε τα Εξώφυλλα και τα εσώφυλλα του CD με βάση κάποιες φωτογραφίες που του έδωσε ο Θάνος
Η όλη παραγωγή χρηματοδοτήθηκε από τη Lazy Dog.
Πιστεύω πώς αυτή ι κυκλοφορία φωτίζει ακόμη λίγο το σκοτεινό κατατρεγμένο ελληνικό underground.
Οι Lost Bodies είναι ζωντανοί και ανυπομονούν να σας ακρωτηριάσουν.
Καλή ακρόαση

Θεσσαλονίκη, Δεκέμβρης του 1996
Γ.Αγγελάκας